Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί τα κοριτσάκια συνδέονται με το ροζ χρώμα και τα αγοράκια με το γαλάζιο; Από την αγορά ενός ρούχου μέχρι και την επιλογή του χρώματος που θα βαφτεί το παιδικό δωμάτιο, έχει να κάνει με το φύλο του μωρού. Το γεγονός αυτό, οδηγεί στον έμφυλο διαχωρισμό όλων των ειδών που πρόκειται να αγοραστούν ή να καταναλωθούν.

Σύμφωνα με κάποιες πηγές, η συνήθεια αυτή έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα, όπου και πίστευαν πως κάποια χρώματα έδιωχναν τα κακά πνεύματα που καιροφυλακτούσαν πάνω από το προσκεφάλι των παιδιών τους. Συγκεκριμένα, τα αγόρια θεωρούνταν πολυτιμότερα από τα κορίτσια οπότε και έτσι τα έντυναν με μπλε χρώμα. Το συγκεκριμένο χρώμα, συσχετιζόταν με τα ουράνια πνεύματα και το έκαναν ακριβώς, για να έχουν την εύνοια τους. Τα κορίτσια τα έντυναν κυρίως με μαύρα ρούχα κάτι όμως που άλλαξε με την πάροδο των ετών από τον Μεσαίωνα και μετά. Τότε, οι Καθολικοί της Ευρώπης συνήθιζαν να ντύνουν και τα δυο φύλα στα γαλάζια. ενώ οι Αμερικανοί έντυναν τα παιδιά τους στα λευκά.

Η καθιέρωση των δύο χρωμάτων που διαχωρίζουν το φύλο έγινε λοιπόν σταδιακά. Στις αρχές του 20ού αιώνα, άρχισε η αντικατάσταση των λευκών ρούχων με τα χρωματιστά. Συγκεκριμένα, με γαλάζιο έντυναν τα κοριτσάκια, (ένα χρώμα που φορούσε και η Παναγία) και με ροζ τα αγοράκια. Άλλες μελέτες, υποστηρίζουν οτι η επιλογή των χρωμάτων στα ρούχα, είχε να κάνει με το γεγονός ότι το γαλάζιο άρμοζε καλύτερα στα ξανθά μωρά και τα ροζ στα κάστανα. Ενώ σύμφωνα με άλλες, ότι το μπλε χρώμα «πήγαινε» πιο πολύ σε μωρά με γαλάζια μάτια ενώ και το ροζ σε μωρά με καστανά μάτια.

Γύρω στα 1940 με την ανάπτυξη του λιανικού εμπορίου, οι γονείς ξεκίνησαν να ντύνουν τα αγόρια με μπλε χρώμα και τα κορίτσια με ροζ. Ουσιαστικά τα χρώματα αυτά, τα προτιμούσαν οι Αμερικάνοι κάτι που οδήγησε την καθιέρωσή τους, στην αγορά.

Στην συνέχεια, λόγω του φεμινιστικού κινήματος στο τέλος της δεκαετίας του ’60 και κατά το ’70 τα ρούχα και τα χρώματα έγιναν unisex όμως ο διαχωρισμός των χρωμάτων επέστρεψε στην δεκαετία του 80 εξαιτίας του προγεννητικού έλεγχου και παρέμεινε από τότε σταθερός στις προτιμήσεις των γονιών.

Πλέον το κοριτσάκι από την γέννηση του ζει σε ένα ροζ περιβάλλον και λογικό είναι να αποτελεί μελλοντικά το αγαπημένο του χρώμα. Οι βιομηχανίες, εξειδίκευσαν χρωματικά τα προϊόντα τους για την μεγιστοποίηση του κέρδους τους και μέσω του κατάλληλου marketing, κατάφεραν να επικρατήσει αυτός ο έμφυλος χρωματικός διαχωρισμός μέχρι τις μέρες μας. Τέλος υπάρχει και η άποψη πως η χρήση των συγκεκριμένων χρωμάτων είναι αποτέλεσμα της επιρροής της Γαλλικής κουλτούρας και μόδας, όπου το γαλάζιο αφορούσε στα αγοράκια και το ροζ στα κοριτσάκια.

Όποια και αν είναι τελικά η προέλευση αυτής της συνήθειας, όλοι οι γονείς ουσιαστικά αυτό που θέλουν είναι τα παιδιά τους να είναι υγιή και το τι χώμα θα είναι το δωμάτιο, τα ρούχα και τα παιχνίδια τους αποτελεί δευτερεύον γι αυτούς ζήτημα!!!